Van hobby naar passie 

De liefde voor paarden zat er van jongs af aan in. Als zesjarig meisje keek ik elke week uit naar mijn manegelessen. Naarmate ik ouder werd, bracht ik steeds meer tijd door tussen de paarden. Een eigen paard zat er helaas lange tijd niet in, omdat niemand in mijn familie actief was in de paardenwereld. Op mijn veertiende mocht ik voor het eerst een paard van iemand anders rijden, en op mijn achttiende kreeg ik het mooiste cadeau dat ik me kon wensen: een eigen paard. Tot op de dag van vandaag ben ik daar nog steeds dankbaar voor en heb ik dat paard nog steeds. Zij werd ondertussen ook al moeder van twee van mijn eigen fokproducten. Toen wist ik dat ik méér wilde doen met paarden. Op mijn 22ste zette ik de stap in het onbekende: ik begon als zelfstandige om van mijn passie mijn werk te maken. 

Alles behalve gemakkelijk

Gemakkelijk was het zeker niet. In de harde en uitdagende paardenwereld moest ik mezelf echt bewijzen. In mijn beginjaren als zelfstandige was er nauwelijks aanbod van leuke paarden om te rijden. Toch kreeg ik de kans om met Rosie te werken, een toen vijfjarige merrie die zeker niet de makkelijkste was. Gelukkig klikte het tussen ons, en ik besloot haar op te leiden en haar uit te brengen in de zesjarige cyclus – iets wat verrassend goed uitpakte. Vanaf dat moment begon het balletje te rollen. Mensen zagen mij rijden en kwamen vragen of ik tijd had om ook hun paarden te trainen. Zo heb ik door de jaren heen al heel wat paarden kunnen opleiden en verkopen.